18ο Τεύχος | Ιανουάριος 2008

“ΕΥΠΛΟΙΑ’’

ΤΟ e-ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΑΙΓΑΙΟΥ

Ιανουάριος 2008

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

“Η πλουτοκρατία ήτο και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής αντίχριστος.

Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργίαν, αύτη φθείρει σώματα κα ψυχάς.

Αύτη καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγείς”.

— Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Η αποσύνθεσις, σαπρία και διαφθορά του αρχαίου κόσμου υπήρξαν το λίπασμα το γονιμοποιήσαν το έδαφος εφ’ ού έμελλε να καρποφορήση ο Χριστιανισμός.

Ροΐδης Εμμανουήλ, «Ανέκδοτοι σκέψεις.

“Στα σημερινά θρησκομάγαζα ο παπάς πουλεί όλες του τις θρησκευτικές μανιφατούρες.

Το λάδι, μόλις εμπεί στα καντήλια της εκκλησίας γίνεται ευτύς γιατρικό και πουλιέται απάνω στο βαμβάκι βουτηγμένο.  Ετούτο το λάδι κάνει καλό σε όλα τα πάθη, μ’ απάνω από όλα γιατρεύει την στραβομάρα.  Ο παπάς ακόμη γυρεύοντας πάντα εμπορικήν ύλην σκαλίζει μέσα στους τάφους, ξεχώνει ανθρώπινα κόκαλα και βάνει σε ένα κουτί ασημένιο και τα στέλλει με την ευκή του να σηκώσουν τον οβολόν από το σπίτι της φτώχιας και τον φέρουνε ανέξοδα και ακόπιαστα στο δικό του”.

Ανδρέας Λασκαράτος

Ο μεσαιών, εν τη ιστορία και ουχί εν ταις ραψωδίαις εξεταζόμενος, υπήρξεν εν τη Δύσει, προ πάντων, εποχή απελπισίας. Η πείνα, η επιληψία, η λέπρα και η δουλεία καθίστων τον λαόν ψωραλέαν αγέλην, ην ένεμε θωρακοφόρος ποιμήν, κόμης ή βαρώνος, συμμάχους και συμβοηθούς έχων τον δήμιον και τον ιερέα, τον φόβον της αγχόνης και τον τρόμον της κολάσεως. […] Κατά της ηθικής αποκτηνώσεως, ην επέβαλεν η Εκκλησία, μόνη η γυνή ετόλμησε να επαναστατήση. Επί χίλια και επέκεινα έτη η μάγισσα υπήρξεν η μόνη κατά της θεοκρατίας αντιπολίτευσις, η μόνη υπέρμαχος της επιστήμης και της προόδου, περιθάλπουσα εις τα φιλόστοργα στήθη της τα σπέρματα, εξ ων έμελλε να βλαστήση μετ’ ολίγον ο σήμερον πολιτισμός.

—Εμμ. Ροΐδης, «Αι μάγισσαι του Μεσαιώνος». 1868.

Η συζήτηση περί Ιδεών και Υλισμού συνεχίζεται…

Το κλίμα όμως αλλάζει…

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...

Αφήστε μια απάντηση